Okres adaptacyjny w przedszkolu

 

(https://www.jaskoweklimaty.pl/adaptacja-w-przedszkolu-jak-pomoc-dziecku-przetrwac-ten-trudny-czas/)

 

KILKA WSKAZÓWEK DLA RODZICÓW


- Postaraj się, aby chodzenie dziecka do przedszkola stało się rutyną do momentu, aż zaadaptuje się ono w nowym miejscu: wykonaj te same przygotowania, zawoź je do przedszkola o tej samej porze, odbieraj punktualnie.

-Nie żegnaj się w sposób wylewny, ale krótko i mów dziecku "do zobaczenia" z uśmiechem na ustach.

-Nie obiecuj dziecku rzeczy nieprawdziwych, bo będzie cierpiało jeszcze bardziej, jak na przykład: "zaparkuję samochód i zaraz wracam".

-Kiedy przychodzisz do przedszkola, nie skupiaj uwagi nauczycielki na swojej osobie; powiedz jej o co chodzi w sposób rzeczowy: choroby dziecka, zmiany w grafiku...

-Upewnij się, że Twój syn/córka ma pod ręką swój przedmiot przywiązania, jeśli go potrzebuje: pluszak, kocyk...

-Staraj się wybierać dla dziecka wygodne i praktyczne ubrania. 

("Nauczycielka przedszkola" Nr 39)                                                                                 

PIERWSZE DNI MALUCHA
W PRZEDSZKOLU

czyli…
jak pomóc dziecku i sobie…
odnaleźć się w trudnej sytuacji

 Początek jest zawsze trudny

 Pierwsze dni w przedszkolu są przeżyciem zarówno dla dziecka jak i jego rodziców. Dziecko prawie na cały dzień musi rozstać się z rodzicami, pozostając samo w nowym miejscu, w nowej sytuacji, wśród nieznanych kolegów i dostosować się do obowiązujących w przedszkolu reguł.
Rodzice, którzy do tej pory byli maluchowi niezbędni i wszechobecni w jego życiu, muszą swoje ukochane maleństwo pozostawić samo, ze świadomością, że nie będzie mu łatwo L

 

 Trochę o uczuciach

 Uczucia takie jak smutek, tęsknota, lęk, niepokój czy rozżalenie, w początkowej fazie adaptacji 
do przedszkola są zupełnie naturalne i u dzieci i u rodziców. Warto o tym wiedzieć, pamiętać
i nie udawać, że jest inaczej.

• trzeba z dzieckiem rozmawiać, poświęcać mu czas, a przede wszystkim słuchać tego
  co ma do powiedzenia. Wytłumaczyć, że może mu być smutno i źle, że może tęsknić. Pozwolić mu się wypłakać i wyżalić. Konieczność i presja codziennego rozstawania się
  z rodzicami to dla trzylatka bardzo trudne doświadczenie.
• rodzicom przyda się wzajemne wsparcie, spotkanie z przyjaciółmi, rozmowy i wymiana doświadczeń.

 

 Jak długo trwa adaptacja do przedszkola

 Okres adaptacyjny u większości dzieci trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Wcześniejsze wizyty w przedszkolu, stopniowe oswajanie z zabawkami i poznanie pani wychowawczyni zdecydowanie pomaga maluchowi poczuć się pewniej.

     Należy jednak pamiętać, że najtrudniejsze dla dziecka są codzienne rozstania z rodzicami,
a tego nie da się przeżyć zupełnie bezboleśnie.

     Doświadczenie uczy, że nawet jeśli dziecko uczestniczyło w organizowanych przez placówki dniach
czy programach adaptacyjnych i tak nie obywa się bez łez. Niektóre maluchy reagują
z „opóźnieniem” i płaczą po dwóch, a nawet trzech dniach pobytu w przedszkolu.

Głównym warunkiem pozytywnej adaptacji przedszkolnej jest ugruntowanie się w dziecku przekonania,
że rodzice zawsze po nie przyjdą i że nie odchodzą na zawsze, mimo, że fizycznie w przedszkolu ich nie ma. Potrzeba na to wielu doświadczeń, które potwierdzą ten fakt, a więc po prostu czasu i cierpliwości.

 

Strach przed lataniem – czyli czy musi być tak trudno

 Mimo, że większość dzieci ciężko przechodzi pierwszy okres przyzwyczajania się do przedszkola nie należy pochopnie pozbawiać ich możliwości stopniowego oswajania się z tą sytuacją i konfrontacji
z trudnymi doświadczeniami.

     Cały proces wychowawczy polega na tym, że dzieci oddalając się od nas, sukcesywnie stają się coraz bardziej samodzielne i niezależne. Jako rodzice chcielibyśmy by kiedyś potrafiły „chwytać życie za rogi”… Warto pamiętać, że w życiu konfrontacja z trudnymi sytuacjami jest nieunikniona, a naukę najlepiej zacząć od dziś.

Doświadczenia zdobyte w trakcie adaptacji do przedszkola paradoksalnie bardzo uodparniają dzieci
w sensie emocjonalnym, wzmacniają ich wiarę w siebie i otwierają na świat.

 

 Dojrzałość… rodziców do tego by posłać dziecko do przedszkola

 Postawa rodziców ma decydujące znaczenie dla pozytywnego przebiegu adaptacji dziecka do przedszkola. Jeśli rodzice sami mają wątpliwość, czy podjęli słuszną decyzję, maluch natychmiast
to wyczuje. I będzie jeszcze bardziej niepewny. Łzy rozstającej się z nim mamy obudzą i nasilą w nim lęk o to, co naprawdę czeka
go w nowym miejscu.

Najlepszym wsparciem dla dziecka są Wasza stanowczość, zdecydowanie i wiara w to, że maluch „mimo…” sobie poradzi.

 

 Zapamiętnik dla rodziców na trudny czas

• Nie idealizuj przedszkola nim dziecko do niego pójdzie, bo może się rozczarować. Każda nowa sytuacja niesie ze sobą miłe i mniej sympatyczne niespodzianki.
   
• Daj maluszkowi do przedszkola jego ulubioną przytulankę. Przytulanka będzie mu kojarzyć się 
  z Tobą i z domem.
   
• Nie przedłużaj pożegnań i nawet jeśli „kroi” ci się serce bądź opanowana/y. Twój niepokój natychmiast udzieli się dziecku i spotęguje dramatyzm sytuacji.
   
• Doświadczenie uczy, że tatusiowie są bardziej stanowczy i że to oni powinni w pierwszych dniach odprowadzać maluchy do przedszkola.
   
• Jeśli dziecko płacze przy rozstaniu nigdy go nie zawstydzaj – przyjmij jego emocje (np.: wiem, że ci smutno) ale nie roztkliwiaj siebie i jego…
   
• Nie wymykaj się ukradkiem z sali, gdy dziecko zajmie się zabawą. Twoje nagłe zniknięcie nasili jego lęk.
   
• Zapewniaj malucha, że po niego wrócisz, ale nie mów „niedługo” (co dla trzylatka brzmi prawie jak nigdy). Powiedz np. przyjdę po ciebie zaraz po podwieczorku – i nie spóźnij się.
   
• Nie rozprawiaj w pierwszych dniach o wątpliwościach dotyczących nowego przedszkola, nie krytykuj wychowawczyń i nie doszukuj się niedociągnięć, nie narzekaj na inne dzieci.
   
• Rozmawiaj z dzieckiem na temat minionego dnia, ale nie bądź zbyt natarczywa/y. Z czasem maluch będzie coraz chętniej opowiadał o przedszkolu sam.
   
• Już od pierwszych dni zauważaj najmniejsze sukcesy dziecka, a ewentualne porażki staraj się traktować jako coś naturalnego.
   
• Już teraz zachęcaj i motywuj dziecko do samodzielności.
   
• Nie jest wskazane przyprowadzanie dziecka do przedszkola w ostatniej chwili, gdyż pośpiech podczas rozbierania i zniecierpliwienie temu towarzyszące wprowadzają dziecko w stan niepokoju i pobudzenia.

B. Worowska (psycholog)

Nauczyciele Przedszkola Nr 4 w Żorach